Frieda Borgstein is een 48 jaar oude joodse vrouw. Haar man Jacob en twee kinderen Olga en Leo werden door de Duitsers meegenomen. Ze weet niet(ook niet aan het einde van het boek) waarom ze zelf niet door de Duitsers is meegenomen. Ze woont in een bejaardentehuis. Frieda is een aardige en rustige vrouw die na veertig jaar nog steeds van haar man en kinderen houd.  Ze doet de foto van Jacob, met lijst eromheen, altijd in haar tas als ze ergens heen gaat. Over haar gezin valt niets te vertellen, want ze kwamen alleen kort in een flashback voor.

Bien Hijmans is de chef -kok, en Rena van Straten is de directrice van het bejaardentehuis. Beide zijn aardig en kunnen goed met Frieda opschieten.

Ben Abels was voor de oorlog een goede collega van Jacob. Hij heeft Frieda weer ontmoet in het bejaardentehuis. Hij is een aardige en behulpzame man, en praat vaak met Frieda over de Tweede Wereldoorlog en dan voornamelijk over de gebeurtenis rond Frieda. Na Frieda’s dood komt hij erachter waarom ze niet is meegenomen.

Aan haar dood komt Frieda doordat twee monteurs voor het gemak geen hekjes rond de put zette waarin ze werkten; Frieda viel erin, waardoor ze dus overleed.

Hein Kessels is de man die het gezin Borgstein naar Zwitserland zou brengen. Hier kwamen de Duitsers achter en het gezin  werd opgepakt. Hij heeft nooit kunnen vergeten wat er in de oorlog met het gezin is gebeurd en heeft een groot schuldgevoel hierover. Het was niet zijn bedoeling het gezin in een val te laten lopen, maar heel haar leven blijft Frieda dit wel denken.